Naast u voel ik me nietig
weet mijn blik niet te ontspannen
ben akelig bewust van mijn houding
als slagschaduw treft u mij


Slechts naast u word ik onvast
drijf weg op een knisperende zee
aan aliminiumfolie- bewust, akelig
bewust van mijn houding

bid ik u dezelfde bus te nemen
dat ook u van boeken houdt
en van eenzame biertjes
met tenen in zand en Nina S.
die liedjes zingt

thans de priemende ogen
die borstjes tussen mijn schouderbladen
drukken- mijn stuwmeer
die sluizen opent

Voor mij is achteruit kijken
geen optie
en schrijf dit gedicht- indien
het die titel mag dragen
'slechts.
om u te imponeren