9 tot 5

In C-Mineur sleet ik over straat
kracht bijzettend met zucht

tanden klapperende casteletto
de woorden braken op de stoep

In lithanie verzonken
schreed ik voort

Toen bleek dat Monster naar het feest kwam
deed dat De Man besluiten niet te gaan

Na een roerige geschiedenis tussen de twee
was dat niet meer dan normaal

Immers was de relatie danig verstoord
toen Monster diens zoon dood vond
in de armen van De Man

De regen klettert als de lekkende vaat
Gelijk een pistoolschot valt een drup in de nek
Over het wervel naar de anus
Gestelpt door de broekriem
Die er al meer heeft opgevangen
Haar klamme handen op heupen
Eenmaal in het openbaar vervoer
Vernauwd het ritme weer
Behaaglijk droogt de broekriem
En stomend passagiers
‘Hutjemutje krijg je het warm’
Zegt een dame op leeftijd
Zij kan het weten
De herfst van het leven.

De Bossche kinderkopjes stralen
Dorps
naar het onvermogen
Om stads te zijn
Ongeacht pretenties
Ongeacht wens en vader
De gedachte blijft
Het provinciale dorp trouw
Het niet stads zijn
Blijft een onverschillige
Neveldamp
Die trillend
Het bewustzijn inademt
En met elke kassei
Die stadse hakken breekt
Sterft de ommuurde
Stad
In het Bossche
Miskent men
De steden
Slechts een Bosschenaar
Heeft het besef
Dat een stad
Besteden is
En prompt een
Etalage die
Bosch pretendeert.

Oh cola

Cola is een verademing
na dagen ontroostbaar
afzien

ben ik toch naar de supermarkt gelopen
en in een uiterste poging
heel even gedraaid
voor de deur
van de markt

Een nieuwe busrit

en weer zit ik
op de eerste pagina
van een nieuw
leeg boek
Locatie: Bus
transportplein Eindhoven
Nu niet meer

Liever zit ik met
zoete koffie
en rook in kroeg
niettemin
tijd noopt..


Eindhoven nieuwe boekenstad
Selexys surrogaat voor New York
of een haven voor stad
of turbulentie
of een geluidsbarriere
geknakt door de mensenmassa

alleen te overzichtelijk
te centraal
Beperkt in de omranding
Jaren zonder
karakter
lome put
of pijnlijke krater
waar met duim
en vinger
gebouwen
de lucht in getrokken werden
om een grasmat

Nu.
De tragiek van een busrit
beter op dit moment
is er niet

In mijn tas
een nieuw paar schoenen
Campert en Bukowski
sigaretten en fles sap
twee blokjes
eerlijke chocolade
waar een knalrode lucht
ontkent noch bevestigd
dat het in mijn hoofd
reeds lang nacht is

dit hoofd onderweg naar Veghel
Fysiek
het hoofd snijdt door het leven
en in facet nast facet naast facet zaken scheidt
overlapt in het midden

Mijn hoofd die terugkeert naar Vught
waar geweerschoten
in een loden muur weerklinken
aan het suïcidale spoor

Mijn hoofd naar Den Bosch
waar in striemende stromen bier
de banken, matrassen en vrouwen besliepen

Mijn hoofd naar Loon op Zand
Alwaar op de zonnebaan
dobbelstenen vlogen
over korrels Cóte D'or

Naar Breda
naar waarin 't seminarium
mijn adolecentie geschoold werd
voor de dood
door de vijf facetten van vriendschap
op een verbrijzeld kristal

Mijn hoofd:
Naar Den Bosch, naar Vught, naar Den Bosch, naar Vught, naar Den Bosch, naar Vught,

naar veghel...
waar lege bladzijden 'zich opstapelen
in de loop
van lege boeken