Op de A2 loert file

Op die plek zit ze
afgesproken in licht
Verkeersopstopping
Haar gedachte
Als de vreemde toestapt.

Door de avond dansen lichtjes
Spotjes stof, draaien olijk
Fragiel als suikerspin
Met de vreemde.

In climax zit geen zonde
Bezoedeling van haar
Geschiedt niet.

Zo neemt de vreemde gedachten
Zet ze om in één

Vicaris

Laat ik beginnen met je zilt verweerde haar.
Strooizand kleeft voor jou ook aan bruine benen
Net kippenvel lief

Ik proef je door mijn eten - warm met smaak bereid
Je verschijnt in alle smaken roze en blauw
Als rijp fruit lief

Ik hang dan ook in je haakse bochten over strand
Opspattend grind om de wangen doen jou ook zeer
Gelijkend mij lief

dag.

Met mijn vinger
strijk ik
de poppenkleertjes
die los hangen
om je

als enkele letter
op leeg formaat
gestanst
je typografie
karakter

gehurkt aanschouw
ik de miniatuur
leg hem teder
in stilte
stil ik je

natuurlijk
vanzelfsprekend
koester ik
als veraf, groener
kus ik je

vaarwel

Hier

daar vrees je
op de greppel
van zijn en blijven
en voelen
of weggaan

Daar doet alles pijn
en twijfel je
in desperate poging
je te hervatten
rechtop te zetten

daar in twijfel
daar in vrees

Daar woelend in dekens
in afwachting voor

daar in het einde
worstelend met
vlees en benen
die verkrampen
en ontspannen

en gerommel in je maag
daar.

Daar waar vrede niet is
kan zijn
kortstondig
als weelde

pijnlijk kan altijd
anders geformuleerd
daar

daar waar onlosmakelijk
desolaat is

daar waar jij dient te zijn

daar waar ik aan je denk

daar waar jij
antwoorden
en bevestiging
en rust
weemoed
biedt

daar waar we eten
en lachen en lol
en stadia door
stappen
daar

Daar waar eigenlijk
evangelie is
en zegt hoe
te

daar waar rollend
en grollend
tranen trekken

vanaf de kin
trillend daar

daar waar niemand
is waar jij posteert

je grond bewaakt
daar waar je vaststaat

Jij

daar waar liefde
is
en onzekerheid

daar toch
zie ik je daar.

Daar de glimlachende
Daar de zon die aura
Slaat om ziel om silhouet
Slaat dag hardhandig

Daar de nacht
Daar de glimlachende
Slaat zijn drank
Slaat op tafel

Daar ik
Daar de ander
Slaat brug
Slaat of tikt gedag

Notitie

Op mijn blaadje
In schrift
Westers
Losse woorden
Gekrabbel
Van een pen

Een datum prijkt
Maar lang geleden
Als een flatgebouw
Of korte vlammen

Het notoire roken
De pret van tanden
Berg met glijbaan
Een poosje sloofje

De zigeuner

Toen ik ophing
Maanden later
Was er cohersie
In ons gesprek.

Dit mijn notitie

Op een rieten stoel

Robijnrode middag
Je kent dat wel
Nog voor de schemer

Geroezemoes op straat
Bundels tekst in brij
Sierlijk geschreven

Alleen zit je
Met zonneschijn
Te wachten op aanspraak

Slokje drank
Haal je sigaret
Knie op knie geschoven

Nog een bestelling
Robijnrood

Als tijdmanipulator

Ik manipuleer tijd
ben altijd wachtende
dagen duren langer

ik stop ze niet. Mijn wachters;
laat ze maar
sommige momenten

ze moeten in weelde
angstvallig vasthouden
afgooien wijs ik ze

uitkijken naar
er is altijd iets
wachters

14-26

over mijn vingertoppen
glijdt een rustiek papier
van Couperus

het glas van mijn Iphone

de toetsen glijden weg

smelten samen
in woorden
als niets er toe doet

als je leeg bent

zondagmiddag

De band strakker om het hoofd
is er rust en liggen uitgestrekte uren
het hoofd loopt om
is op plekken geweest waar de klok
niet vechten kan

In het hoofd springen dansende boeken
betast de playstation drie
twitter en de leesstoel lonkt
als mooie vrouw

de douche druppelt nu al warmte
en het bed ambieert, weegschaal spelen
in het middaglicht van de rust
stoeit hoop voorrang

de sigaretten slopen sloom seconden
de koffie wisselt rode wijn van water
het been trilt op onrust en weelde
in het geding

waar huis lege trui is
en kamer verlaten station
in de hal waar afscheid heerst
denk ik alles te doen
subiet

afnemen

dat de koffie problematisch slap wordt
een soort meelbal in je mond
en dan slikken
terwijl mijn zoon aan het koord van de badjas balanceert
en mijn voeten in ski sokken warmte zoeken
ik had beter twee uur langer kunnen slapen

Dat ik toch voel,

de intrede van de winter
de blaaskaak -klasbak- onoverbrugbare afstand neemt
de koffie wordt thee
wordt water
lauw

beter lag ik twee uur langer in bed

druif

In alle vroegte,
de ontaarding
schapenwolken
geklopt als slagroom
een kopje verse koffie
net knispert suiker
tussen de tanden
mierzoet
in het bitter

Tussen de dekens
vlinders

Tussen de lendenen
lust

tussen de vreemden
rust

tussen de letters
tussen de woorden
tussen de zinnen

honingzoet
de druif
tussen de dagen
in de droom.