Op de vestibule links
liep een man mijn kant op
nam plaats op de bank
Ik bladerde wat verder
trok mijn kraag op
Wat denk je, vroeg hij me
Ik zei geen gedachten te hebben
hij zei, oh, dat voor een poëet
Hij nam een hap van beschimmeld brood
met een vale broek vol vlekken
gelijkend pastinaak
en gekookte witlof
zei ik de man u lijkt wel een maaltijd
bovenstaand gedicht is opgenomen in de 100 beste gedichten van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd en staat gepubliceerd in de 'bloemlezing' dansen op de maat van het ogenblik
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten