Kom nou klinklare blauwe lucht
latex omhulsels die wolkachtig zwijgen
en poep uitspuwen over mij
de onwetende schijthond

Kan ik me niet dronken krijgen
we zullen het zien
ik giet alles in de vetdoorspekte porieën
spuug kots kletterend op de parketvloer
bank doorweekt

alles interesseert me geen ene ruk
terwijl ik in mijn blote stinkaars
gillend op en neer spring
op het ritme van de snoeiharde
godvergeten tirade die de
kutband door speakers
gelijkend mijn gal
de kamer ingooit

Mijn slappe piemel
valt niet meer
maar als een valse hond valt hij me aan
pakt me wordt hard en rood van woede

de gordijnen geopend ziet een vrouw me
met lederogen aan
en laat een hand haar broek inglijden
haar harige kut betastend
drukt haar tepel tegen doek

en terwijl ik lege bierflessen tegen de muur smijt
en spuug schreeuw
en aan het dotje schaamhaar trek
gutst zweet uit mijn oksles
over mijn doorspekte pens

De vrouw ruikt aan haar vinger
pakt de drol van de hond in een plastic zak
loopt weg in een drafje
ik pak het glas bier
en steek de scherven in mijn keel